“साधने तथा असाधने परमात्मानः उपस्थिति:”
अहं साधक: तथा मां परमात्मनः पर्यन्त प्रस्थानं करोति-एषः भाव: साधकेषु स्थायी भवति।साधनं च असाधनं च सज्जनता पिशुनता तु सर्वेषु भवन्ति,परं साधक: सः एव भवति,यस्मिन् असाधनं न भवति।जड़स्य पर्यन्त यावत् आकर्षणं,तावत् एव असाधनं।यावत् असाधनं,तावत् एव साधने न्यूनता।अस्मासु योगिनः भवन्ति, भोगिनः न।ये भोगे च आरामे च नियोजित:,ते सत्संगी न। काम-क्रोधादि विकारः पूर्वस्य अपेक्षा न्यूनं प्रकट: स्यु:, बिलम्बतः स्यात् च लघु समये स्थिर: भवन्ति तु निश्चित रूपेण एषः सिद्ध: भवति यत् सत्संग: न प्राप्त: भवति यत् वास्तविक: सत्संग न प्राप्त:भवति।कुसंगेन आन्तरिक: दुर्भाव: विकसित: भवन्ति च सत्संगेन आन्तरिक:सद्भावः विकसित: भवन्ति।
©अभिषेक: पाराशरः