व्याकुल विरहणी
बिरखा ज्यों उमड़ बादली,
रोम रोम अकड़ाव।
सावन मे पड़ मस्त फुहार
याद थाने बुलाव।।
हियो कर कुलार गीत
कोयल सुरंगा गाव।
मोर पपीहा मंदरा बोले
याद थारी सताव।।
ननदोई को सालो
बेठयो परदेसी कहाव।
झुर झुर नार यादा म
थारी नैना नीर बहाव।।
घट घट म्हारे पीव रमे
प्रकृति बैरन बनी ज्याव।
बिरखा ज्यों उमड़ बादली,
रोम रोम अकड़ाव।।
सास ससुर और देवर नंदल
घणा लाड लडाव।
हरिया भरिया खेत खलिहान
ढोला थाने बुलाव।।
मंदरो चाले बायरो
सावन सुरंगों बीत्यो जाव।
बिरखा ज्यों उमड़ बादली,
रोम रोम अकड़ाव।।