तो कॉफीचा कप आज पुन्हा आठवल, घाबरत स्वतःला सावरलेलं, तुझ्यासोबत गप्पा मारत थोडं मन बावरलेल..! तू दिलेले सगळे चॉकलेट्स पुन्हा आठवले, जेव्हा त्यांचे कव्हर्स मी माझ्या बॅगमध्ये पाहिले, स्वतःची स्माईल...

जीवन जगणं खूप सोपं असतं, क्रिकेट च्या मैदानावर जस टॉस असतं..! कधीतरी आऊट व्ह्यायच असतं, नि कधीतरी शतक करायचं स्वप्न पहायचं असतं..! नशिबाला नो बॉल वर फ्री हिट समझायच असतं,...

मनातच मी कधी हसते, नि क्षणभरात डोळे भरते, जेव्हा दीदी तू मला आठवते... लहानपणी केलेली ती मस्ती, नि भांडणातील खोटे खोटे रडणे, मात्र तुला नवीन कपडे आणले की मीच आधी...

जगाकडे सुखावून पाहायला लावणारी... आणि स्वतःला समाधान देणारी.. वाट चुकल्यानंतर स्वतःला सावरणारी.. नि प्रत्येक क्षणाला मनाची ढाल बनणारी.. हीच असते आशा नि त्या आशेची किरणे!! दुःखातही सुखाचा पाझर बनणारी.. नि...