🩵 "તું જ છે મારી પાંખની ઊડાન"

લે… આ મારી જાત ઓઢાડું તને,
હર શ્વાસમાં સમાવી લઉં તને.
તું ને હું ન રહીએ ભિન્ન હવે,
રહીએ એક જ વેશમાં,દખલ ન કરું તને.

તું જ છે મારા અર્થની ઓળખાણ,
તું જ છે મારી પાંખની ઊડાન…
જ્યાં જઈશ, ત્યાં રહું તારી સંગ,
સાંજ કે સવારના સૌંદર્યતરંગમાં, હૃદયથી હું સંવારીશ તને…

શી રીતે સંતાડું તને,હવે તો અક્ષરે અક્ષર માં લખું તને.
દિલમાં તું છે ને આંખમાં પણ ઝળકે,
ભીતર ઉમટીશ તો પામીશ તને.

રહે તું હૃદયમાં કે રહે તું અક્ષમાં,
મારી સ્નેહરેખા ક્ષણીક પણ ટૂટે નહીં તને.

ભલે તું ન બોલે પણ સમજું છું હું મનમાં,
આપીશ મૌન રહી હું પ્રેમની અદૃશ્ય ચુંબી તને…

જ્યાં સુધી છે તું, છું હું ત્યાં સુધી,
અર્પણનો અર્થ મારી જિંદગીની સુગંધ સુધી.
તું ભલે ખુદને સમજે “મારો”,
પણ હું તો તારી બની ગઈ છું અનંત સુધી.

___વિનોદ કોરડીયા “સરમણ”